Аддам рукі працоўнай гарт.
Цяпер, пакуль на нашых весях
Тэрор крывавы пралятае,
Славянскім пасынкам на крэсах
Я дні ліхія каратаю,
І толькі часам, так, украдкай,
Калі усё навокал спіць,
Чыркнеш у схованых нататках:
Народ жыве!.. І будзе жыць,
Не змусіць нас панам служыць.
