Старонка:Kupalle (1930).pdf/13

Гэта старонка была вычытаная


Źjawa 5.

Swarožyk (za scenaj):
O miłaja, ciabie ja nie zabudu
I wyruču ad złybiady, złej doli, —
Bo tak lublu, što zmahu ŭsiu abłudu
Piakielnaha byćcia… I dam tobie ja wolu.

(Chawajecca za kamień z strelbaj).

Bierahinia — O panie moj, damoŭ puści
[mianie ty,
Bo miły moj daŭno mianie čakaje,
Puści mianie! Ciabie ja nienawidžu
I ŭsio bahactwa, što ty mnie pasuliš.

Stryboh — Dziaŭčo! Majej ty budzieš, jak usie
[pradmiety
Majho bahactwa. Chaj ŭzdychaje
Twoj miły. Durnieńkaja, ja widžu,
Twaja hałoŭka… (Skidaje jej wianočak).

Bier. — Ty mianie zahubiš!

Stryboh — Tak! — jeśli nie palubiš…

Bierah. — Ciable ja tolki nienawidzieć zdolna!

Stryboh — A moj prykaz… im budź dawolna.

(Chapae jaje za kasu. Razdajecca streł. Stryboh
padaje. Bierahinia ŭciakaje i traplaje ŭ abojmy
Swarožyka).