NA DZIEŃ NAJŚVIACIEJŠAHA SERCA JEZUSA.
I.
Pryznavacca tabie budu, Panie, što razhnievaŭsia na mianie; adviarnułasia zaŭziataść tvaja i paciešyŭ mianie. Voś Boh Zbaŭca moj, śmieła pastupać budu i nia budu bajacca, bo Pan moc maja i słava maja i staŭsia mnie zbaŭleńniem. Budziecie čerpać vody ŭ radaści z krynic Zbaŭcy i skažacie ŭ heny dzień: pryznavajciesia Panu i kličcie imia jaho, aznajmlajcie ŭ narodzie prychod jaho, pomnicie, što vialikaje imia jaho. Piaicie Panu, bo raskošna ŭčyniŭ, razhałašajcie heta pa ŭsiej ziamli. Ciešsia i słavi pamiaščeńnie Syon, bo vialiki spasiarod ciabie śviaty izraelski.
(Iz. 12, 1—6).
II.
U heny čas žydy (bo byŭ dzień Pryhatavańnia), kab nie astalisia cieły na kryžy ŭ subotu (bo byŭ vialiki toj subotni dzień), prasili Piłata, kab byli pałamany ich kaleńni i jany pazdymanyja. Dyk pryjšli žaŭniery i pałamali kaleńni pieršaha i druhoha, katory byŭ z im ukryžavany. Pryjšoŭšy-ž da Jezusa, kali ŭbačyli jaho ŭžo pamior-
