Гэта старонка не была вычытаная
chočaš — zrobim try budany: tabie adzin, Majžešu adzin i Ilji adzin. Kali jon jašče havaryŭ, voś vobłak jasny akryŭ ich. I voś hołas adazvaŭsia z vobłaku: heta jość syn moj luby, u katorym mnie da ŭspadoby, jaho słuchajcie. A vučni, pačuŭšy hetaje, upali na tvar svoj i vielmi spałochalisia. I padyjšoŭ Jezus, dakranuŭsia da ich i skazaŭ im: ustańcie i nia bojciesia. Jany-ž, padniaŭšy svaje vočy, nikoha nia ŭbačyli, aproč tolki Jezusa. A jak zychodzili z hary, zahadaŭ im Jezus, kažučy: nikomu nie havarecie, što vidzieli, až pakul Syn čałaviečy nia ŭstanie z umioršych.
(Mat. 17, 1—9).
