NA DZIEŃ ŚV. FRANCIŠKA SERAFICKAHA.
I.
Braty, kryj mianie Boža, kab ja čym inšym chvaliŭsia, jak tolki kryžam Pana našaha Jezusa Chrystusa, praz jaki mnie śviet ukryžavany, a ja śvietu. Bo ŭ Chrystusie Jezusie ani abrazańnie, ani nieabrazańnie znača što, ale novaje stvareńnie. A katoryja buduć trymacca hetaha praviła — nad imi, i nad Izraelem Božym niachaj budzie supakoj i źmiłavannie. Dalej niachaj nichto mnie nia ŭprykrajecca, bo ja našu znaki Pana Jezusa na ciele svaim. Łaska Pana našaha Jezusa Chrystusa z ducham vašym, braty! Amen.
(Galat. 6, 14—18).
II.
U heny čas, Jezus adkazvajučy moviŭ: słaŭlu ciabie, Ojča, Panie nieba i ziamli, što ŭtaiŭ hetyja rečy ad mudrych i prazorlivych, a abjaviŭ ich maleńkim. Tak, Ojča, bo hetkaja tvaja była vola. Usio mnie pieradana Ajcom maim. I nichto nia znaje Syna, jak tolki Ajciec, ani Ajca chto znaje, jak tolki Syn i kamu Syn abjavić zvoliŭ-by. Chadzicie da mianie ŭsie, što pracujecie i abciažanyja, a ja
