NA V NIADZIELU VIALIKAHA POSTU.
I.
Braty, Chrystus, jak najvyšejšy śviatar budučaha dabra, prajšoŭ praz bolšuju i daskanalšuju — nia ludzkich ruk — śviatyniu, što znača — nia hetaha tvareńnia: jon uvajšoŭ raz u Sviatoje nie praz kroŭ kaźlat i cialat, ale praz ułasnuju kroŭ, zdabyŭšy viečnaje adkupleńnie. Bo kali kroŭ kaźlat i valoŭ i popieł cialaci praz pakrapleńnie paśviačaje apahanienych dla ačyščeńnia cieła, dyk kudy bolš kroŭ Chrystusa, katory praz Ducha Sviatoha samoha siabie čystym achviaravaŭ Bohu, ačyścić sumleńnie naša ad niažyvych učynkaŭ dla słužeńnia Bohu žyvomu. I zatym jon jość pasrednikam Novaha Zakonu, kab praz śmierć, dziela adkupleńnia tych prastupkaŭ, jakija byli ŭ papiarednim Zakonie, paklikanyja atrymali abiacanuju viečnuju spadčynu ŭ Chrystusie Jezusie Panu našym.
(Žyd. 9, 11—15).
II.
U heny čas kazaŭ Jezus žydoŭskim hramadam: chto z vas dakaža ŭva mnie hrech? Kali ja vam praŭdu kažu, čamu vy mnie nia vierycie?
