∗
∗ ∗ |
Ab Mahnušeŭskim niešta napisać źbiraŭsia ja daŭno. Niedachwat adnak ab im šyrejšych wiestak ad hetaha mianie ździeržwaŭ. Dahetul šyrej pisaŭ ab Mahnušeŭskim A. Janułajtis u 1913 h. u biełaruskim litaraturnym žurnale „Maładaja Biełaruś“ u artykule „Ab maladym paecie z Krošyna“[1]
Na pačatku swajho artykułu A. Janułajtis piša: „U adnej staroj knižcy, napisanaj papolsku, pad zahałoŭkam: „Powieść z czasu mojego czyli przygody litewskie“ (Poznań 1858), možna pračytać karocieńkaje apawiadańnie ab tym, jak zahinuŭ adzin sialanski chłopčyk — paet, katory ŭ druhoj staranie moh-by stacca hordaściu i sławaj narodu (bač. 252—3, 257 265). Aŭtar wyšej nazwanaj knižki pisaŭ swaje ŭspaminy šmat hadoŭ paśla hetaha zdareńnia. Mnoha čaho pierabłutaŭ, mnoha čaho zabyŭsia, dzie što zrazumieŭ inačaj, čym jano było sapraŭdy, a dzie čaho i susim nia wiedaŭ.
Cikawy nia tolki chłopčyk, ale j toje, pry jakich warunkach jon byŭ zahublen. Z tych časaŭ — kaža dalej A. Janułajtis — zachawalisia dakumenty ab hetym zdareńni. Karystajučysia imi, ja i nadumaŭ raskazać ab usim, jak było sapraŭdy“.
Dalej A. J. apiswaje na padstawie tych dakumentaŭ i ab paecie z Krošyna i ab Ks. Mahnušeňskim, probarščy Krošynskim, u škole jakoha toj chłopčyk wučyŭsia i zasmakawaŭ pisać biełaruskija
- ↑ „Maładaja Biełaruś“, Pieciarburh, 1913 h. bač. 10—16.
