І часта сумотныя думы І горкі настрой Развейвалі ціхія шумы Жычлівых мне хвой. Дык як-жа не ўспомніць сягоння Лес роднай зямлі, Дзе людзі ад чорнай пагоні Прытулак знайшлі!
1943 г.