miažoŭwajučych istnawańnie narodu pytańniaŭ pieršočarhowym budzie mowa, — jana pakazuje na sučasnuju žyćciowaść. U kultury, nia hledziačy na jaje samastojnaść, zaŭsiody adciemim ślady ahulnaje suświetnaje cywilizacyi j kultury. Dyk narod — heta „duchowy sajuz ludziej, wypład supolnaje, apryčonaje kultury, karystajučysia supolnaju mowaju“.
I heny aŭtar padkreśliwaje roznajakaść źmiestu słoŭ: narod i nacyjanalnaść. Narod — heta sajuz maralny ludziej świadomych[1]. Nacyjanalnaść — heta hramada ludziej, złučanych supolnaju mowaju, biaz prysutnaści świedamaści swajactwa. Nacyjanalnaść istnuje tamaka, dzie narodu, z poŭnym źmiestam hetaha słowa, jašče niama, abo dzie narod dremle, ci — zmadzieŭšy ŭ zmahanni — zabyŭsia ab sabie. Nacyjanalnaść heta naturalnaja asnowiedź, bujnaja ralla, z jakoje ŭstanie narod pry spahadaоučych umowach wonkawych. Wialikija adzinki świadomyja zdolejuć strasanuć šyrokija masy. Zarukaju budzie ichniaja nacyjanalnaść. A potym, nia hledziačy na abstawiny mo na’t i wielmi niespahadajučyja, dakul tolki narod waładacimie ziamloju, asieliščami, dyk pry ŭporystym zmahańni, imknień-
- ↑ „Narys pajma, narodu“.
