bywajucca naščadki[1] na mowu swaich baćkoŭ. Narod, jahonyja aspekty ciapier u Palakoŭ nakšyja, čymsia byli ŭ Libelta, Mickiewiča, Rymkiewiča, pajmo ŭ ich supadaje z pajmom zachadnikaŭ, tolki tyja błudziać niaświedama, a hetyja…
Adzin z siabroŭ wersalskaje kanferencyi Bernar Lavergne woś što kaža ab narodzie: „Narod — heta hramada ludziej, jakich tolki prynuka dziaržawy čužoje spyniaje ad abwieščańnia swaje dziaržaŭnaści niezaležnaje“.
A ab nacyjanalnaści kaža: „Nacyjanalnaść — heta swomaść prysutnaja kožnamu siabru narodu dziaržawy abo narodu pakul-što paniawolenaha“.
Abo jašče nakš ab narodzie: ,,Narod i dziaržawa — heta dwa aspekty, dźwie prajawy palityčnaje supolnaty na roznych stupieniach swajho razwoju: narod — heta budučaja dziaržawa, dziaržawa — heta ŭžo ździejśnieny ideał narodu[2].
Jak bačym, aŭtar, a jon nie adzin hetki, nijak nia ciamić, kab narod byŭ niečym apryčonym ad dziaržawy. Narod — heta abo ŭžo dziaržaŭnaść, abo dziaržaŭnaść u budučynie. Zdajecca z adnaje starany wielmi dobra, bo praŭdna dziela ŭsiebakowaha wy-
