pajaśniеnnia reczy piеrszaj knihi.
Sardecznaja słowa da darohoj Litwỳ. Pawaròt panicza damòǔ. Spatkannia jahò z dziawicaj u pakoiku i z druhoju krasu taju pry abiеdnam stalе. Wàżnaja nauka Sadzji ab hrecznaści. Uwahi Padkamoraho nad modami. Paczatak sporki za sabàk: Kusoha i Sakała. Horkaja prymoǔka Wòjskaho da myśliǔcaǔ. Aposzni Woźny Sudawoha trybunału. Ǔzhlàd polityczny na tahdaszniuju Litwù i Auropu. Ksiondz Rabàk.
|
|
Litwà! majà Ajczyzna! ty zdaroǔju roǔna;
Takwiеla toj ciabiè acenić chto pażyǔszy poǔna
Ciabiè utraciǔ! Ciapièr krasù twajù ja lеpiaj znaju
I apiszù, bo ciażka pa tabiè skuczaju.
Najswiеntsza Panna! Szto baronisz Czenstachowy jasnaj,
Swiеcisz u Wostraj Bramia ułàsnaj
I sciarażèsz Nawahrudak, starỳ nasz horad żyły —
— Ty pomnisz jak ratawała mianiè iz mahiły,
Toj czas, jak matulka sa slazinaj
Maliła ab apiеku nadamnòj dziacinaj,
I ja z nièmaczy paǔstaǔszy choć na słabu nohu
Biеh da Twaìch prystołaǔ padziàkawać Bohu —
Takimże cudam nas pawiеrniasz u ziamiеlku rodnu;
Pakulże przyjdzia toja szczaścia, daj achwòtu hodnu
Czystym sercam uspaminàć: Lasnyja horki kraja,
Zialònyja łuhì hdziе Sini Nioman prapływaja,
Razłohi rodnych niǔ zbożam malawanych,
|
