Старонка:Pan Tadeusz (1892).pdf/6

Pracu hetu afiaruja tłumacz ad szczyraho serca na pażytak, bratniamu biełaruskamu narodu, pomnia sławà Mickiewicza, skazànnyja im u pradmowia do „Pana Tadèusza“:

„O! kalìb dażỳǔ ja toj paciechi,
„Sztob taja ksionżka zbłudziła pad strechi
„I kab sialania jajò u ruki uziali,
„Dy jak swajù pieśń rodnu mocna pakachali…“

Tłumàcz.