Старонка:Prapau chalavek 1913.pdf/11

- А меж плытнікоў немала
Ўсякіх знайдзецца людзей.
За дзервяку ці за сала,
Бойка вынікла. - Аей!
Размахнуўся ды і сьвіснуў
Пад рабрыну маладзец;
А той навет і ня піснуў, -
Бухнуў ў воду - і канец!
Меж людзьмі, брат, як ніколі
Разьвялось цяпер брыды,
І лаві ты ветра ў полі, -
Гладка, вуж, замёў сьляды! -
Тут выходзіць Юрка важна,
Сівы ўвесь, як галубок,
І гаворыць, так працяжна:
- Э, Матэва! не, браток!
Будзе праўда ўся раскрыта,
Як яе ні заметай;
Хоць вадой яна заліта,
Хоць ў вагні яна ніхай, -
Ўсё-ж на верх ўсплыве. Казало
Небо колісь-то зямлі,
Каб адгэтуль не пускало
Не раскрытаго людзьмі,
Бо такой душэ на небі
Там прытулішча німа -
Як травінка ў добрай глебі,
Праўда вынікне сама... -
- Годзі вам малоць, мужчыны!
Трэба што-нібудзь рабіць.
Як ня збрыдне тры гадзіны
Языкамі вам мяньціць? -