Старонка:Rodnyje zierniaty (1916).pdf/207

Гэта старонка не была вычытаная

nym krušynnikam i wierbałozam pakazalisia biełyje hrudzi parusoŭ, a za imi i załočenaja, wyrezanaja kštałtam źmiai, haława ładji.

Razbojnik nižej pachinuŭsia da wady, zataiŭ duch i čekaŭ. A kali ŭžo saŭsim blizka była ładja, jon, jak dziki ryś, skočyŭ da jaje i krepkaj karenastaj rukoj spyniŭ jaje chod.

Zamoŭkła pieśnia. Hrabcy wypuścili z ruk wiosły, i wočy ŭsich zwiarnulisia na kniažnu, katoraja ŭ toj čas maliłasia.

Kniažna zharnuła malitwienuju knižycu i, pałažyŭšy jaje, ŭstała. Padyjšoŭšy da razbojnika, azwałasia łahodnym hołasam:

— Chočeš odkupu? Pačekaj, čeławieče, dam tabie odkup… Razbojnik pryniaŭ z ładji ruki.

— …dam tabie odkup bahaty, — kazała dalej świataja kniažna, jak budu siudoj waročacca nazad…

Ładja papłyła z wadoj mima wostrawa, a razbojnik usio stajaŭ, pachiniony napierad, bytcym usłuchajučysia i uhledajučysia ŭ dal, i tak staić jon pa siahońniašni dzień suproć taho miejsca, dzie Dzisienka złučajecca z Dźwinoj, podal ad bierahu wostrawa, katory paźniej prazwali «Papoŭskim» zatoje, što bahaćcie i ziamlu taho razbojnika wołaść addała papu da cerkwi Ŭwaskrasieńnia, što była pa toj bok Dzisienki na piaskoch.

Aziory.

Wilenščyna bahata aziorami; ich naličajuć bolej 400; bolšaja ich častka znachodzicca ŭ Trockim i Świencianskim pawietach. Asabliwaść tutejšych azior — taja, što jany nia złučeny rečkami, a ležać asobnymi hrupami. Samaje bolšaje woziero ŭ Wilenščynie — Naroč; jano znachodzicca u świencianskim pawieci. Daŭžynia jaho ad 16 da 23 wiorst, šyrynia — ad 12 da 15 wiorst. U woziery hetym znachodzicca padwodnaja daroha, tak zwanaja «Čortawa hrebla», ab katoraj raskazywajuć mnoha dziŭnych kazak. Hrebli hetkije našy pradziedy budawali dziela abarony ad worahoŭ: chto wiedaŭ, dzie idzie hrebla, moh piereježdžać praz woziera ŭ kalosach, abo pierachodzić woziero.

Niemałoje takže woziero Miadzioł, jakoje maje ŭ-doŭžki 12, a ŭ-šyrki 5 wiorst, i woziero Świr — pry miastečku Świr, kaliś-to staličnym mieści Świrskaho kniaźstwa. Świrskaje woziero maje ŭ-doŭžki 11, a ŭ-šyrki 1½ wiarsty. U Lidčynie było woziero Duba; jano ŭ-doŭžki mieło 4 wiarsty, ale apošnimi hadami wysachło. Pry woziery Pielasa jość wostraŭ, a na im razwaliny Witoŭtawaho zamku. Ale najbolej wiadomaje u historyi Trockaje woziero, majučaje ŭ-doŭžki 6, a ŭ-šyryniu 2 wiarsty. Na hetym woziery jość niekolki astrawoŭ, i na adnym z ich — razwaliny pyšnaho wialikakniažeckaho zamku. I zamak i woziero nie raz u našaj minuŭščynie ihrali wydatnuju rolu.