i ŭsie studenty žyli tam u ahulnych pamieškańniach). Wam chiba treba wiedać, kab pryniać adpawiednyje kroki, končyŭ Piatrowiec i jak raptoŭna ŭskočyŭ, tak raptoŭna wyskačyŭ ad nas.
Jak piarun na našyja halowy zwaliłasia hetaja wiestka.
Što padhatoŭka pamiž studenctwa da wystupu z peŭnymi wymahańniami ustupak ad tahočasnaha ŭradu ijšła - heta było wiadoma amal nia ŭsim studentam, ale jašče waražyli, kab ciapier - na wiasnu-pierad samymi ekzaminami mo' lepš nia wystupać, a adłažyć k nalećciu. Ale ŭ Piatroŭcau z swaim načalstwam wyjšła sprečka, studenty paharačylisia krychu i... stalosia.
Ciapier nie para ŭžo było razwažać, a bracca za rabotu, za arhanizacyju, za ahitacyju pamiz uniwersantami. Ale pierad nami była jašče ŭsia noč. Nie spali my hetuju noč....
Na zaŭtra pamiž 12-2 na našym fakulteci ijšła lekcija fizyki. Stareńki, chudzieńki prafesar - Staletaŭ čytaŭ tak cicha i tak lakanična, što na jaho hadzinach prychodzilosia wucho trymać wojstra, kab nie prapuścić ni adnaho słowa i takaja bywała cichota, što čutno było, jak nieŭspadzieŭki zalacieŭšaja mucha żwinić. Ale nia toje stałosia siahońnia: padčas lekcji ŭwajšoŭ niejki niemałady ŭžo z doŭhimi watasami student i padyšoŭšy da pieršych lawaŭ, utknuŭ niekolki zapisak. Zapiski hetyja
