— „Kakoj wy šutnik".[1]
Čamu nie nahajka, a hetki miadowy atkaz spatkaŭ adwažnaha studenta — pryčyny treba šukać, razumiejecca, nie ŭ dalikatnaści žandara, a ŭ tym nastroju Maskwy da studentaŭ naohuł, jaki wykazaŭsia tady ŭ apošni čas. Kab hety nastroj lepš zrazumieć, prychodziccá kryšku zbočyć z hetaha apawiadańnia.
Daŭniej, badaj nihdzie nia było takoha warožaha nastroju da studentaŭ, jak u Maskwie: drobnaje kupiectwo, mieščanstwo, i asabliwa maskoŭskije miaśniki—inakš i nie hladzieli na studentaŭ, jak na sicilistaŭ, jakije iduć i proci Boha, i proci cara—baciuški, — a heta ličyłosia najwialikšym prastupkam. Amal nie za kožnym razam, jak tolki pačynaŭsia „bunt" studentaŭ, na ich wypuščali celyje bandy chulihanaŭ ― miaśnikoŭ i tyje z wialikaj achwotaj i nat sa smakam kidalisia ― jak aźwiarelyje ― z nažami na moladź i pačynałasia dzikaja razprawa...
Ala oś ― pad toj čas ― studenty ŭrezali takich paru štuk, što i kupiectwo, i mieščanstwo i raźniki ― tolki huby razziawili, dy rukami razwiali i hałowami, jak barany, tresli,—a uciamić ničoha nie mahli.
A sprawa była hetkaja: studenty dawiedalisia, što ŭ Sybiry pamior sasłaniec ― ideał tahočasnaj moładzi ― aŭtar „Čto diełat'" ―
- ↑ Słowy zapisany praŭdziwa
