rach; ale na sapačynak nadzieja była słabaja; kožny z nas rupiŭsia raniej padniacca, kab jak najchutčej znoŭ zyjścisia sa swaimi načnymi tawaryšami. Ciapier bo heta žmieńka maładych ludziej takaja stałasia pamiž saboj blizkaja, darahaja, rodnaja; tak zcemantawalisia našyja žadańni, našyja mety, što nam śpiešna było zhawarycca pamiž saboj wa ŭsich detalach ― drobiaziach budučaj našaj supolnaj pracy.
Dyk aprača ahulnych schodaŭ z usimi tawaryšami, heta nowaja našaja žmieńka mieła saŭsim asobnyja swaje narady, na katorych abhawarywalisia ŭžo tolki swaje sprawy.
Pieršymi najważniejšymi pastanowami na hetych naradach byli oś jakija:
1) Zasnawać tut-ža ŭ Butyrkach- Pieršy Biełaruski Hurtok Moładzi ŭ Maskwie;
2) Jakim by to nia było sposabam ― lehalnym, ci nia lehalnym ― twaryć Biełaruskaje drukowanaje słowo;
3) Padčas letnich wakacyjaŭ iści ŭ Biełaruski narod-budzić i pašyrać pamiž jaho nacyjanalnuju świadomaść;
4) Znajści ŭ Maskwie kanspiratyŭnuju kwateru, dzie možna było-b peryadyčna źbiracca na narady ab dalejšaj swajej pracy.
Na čale hetaha hurtka staŭ student juryst W...ič, rodam z pad Słucaku (zdajecca, syn wałasnoha pisara).
Heta i byŭ jak raz toj samy blandyn, jaki pieršy razpačaŭ tut z nami swaju dziŭnuju hu-
