jašče pieśniami ― ekspromtami. Zazwyčaj pačynali my z jakoj kolačy stara studenckaj pieśni. Najbolš chodkaj była:
"Есть в столице-Москве
Один шумный квартал,
Что Козихою он
Прозывается.
Од зари-до зари
Лишь зажгут фонари
Вереницею там
Студенты шатаются".
I sapraŭdy nidzie tak husta nia bylo ŭ Maskwie studentaŭ, jak na hetaj Kazisie. Kwartał niedaloki ad uniwersytetu, zabudowany pierawažna stareńkimi dreŭlanymi damočkami, dyk kwatery byli tannyja-jakraz padchadziačyja dla studenctwa.
Pasla hetaj pieśni-piareskakiwali na druhuju:
"Эх вы, синіе мундири,
Обыщите все квартири;
Обыскали квартир тристо ―
Не нашли соцiалиста"
Dalš pačynalisia ŭžo ekspromty: chto što prydumaje-zapiewaje, a ahulny chor padchwatywaje prypieŭkaj:
"Гей, гей, хо-хо-хо!
Черная галка,
Чистая полянка,
Ты же Марусенька,
