ВСОВЫВАТЬ што у што, або куды: утыкаць, ўсуваць. Ня ўтыкай носу куды ня трэба. Усунь шупель у збожжа.
ВСПАХИВАТЬ зямлю, узорываць, узорка, араць, аральба, араньне.
ВСПЛЕСНУТЬСЯ, спаласнуцца. Перад ўсходам сонца рыба любіць спаласнуцца ў вадзе. Плотка спаласнулася ў чароце. Нешта спаласнулася ў бутэльцы.
ВСПЛОШЬ, ВСПЛОШНУЮ прысл. ўсуцэль, ўсьцяж. Усьцяж ўсё гафтаванае.
ВСПОМОГАТЬ каго чым; спамагаць, спамагацца, спамаганьне, спамога, спаможны.
ВСПРЫГИВАТЬ — узскаківаць, узскок, узскочны.
ВСПРЫСКИВАТЬ што, спырскаць, збырзгаць.
ВСПУГИВАТЬ, каго, спужаць, спужацца, спужны, спужлівы; ўлякаць, ўлякнуцца, ўляклівы, спудзіць, спудлівы, спуд; палашыць, палахлівы, палохацца, спалох.
ВСПУХАТЬ, апухаць, апухлы, апухласьць.
ВСПУЧИВАТЬ што, упушаць, ўспушацца, ўспушаны, ўспушаньне; ўздуваць, ўздуты, уздувацца, ўздутасьць.
ВСПЫЖЫВАТЬ што, каго; натапоршчыць, натапоршчаны, натапоршчыцца; насторшчыцца, насторшаны, насторшыць. Вожык, індык насторшыўся.
ВСПЫЛИТЬ, успырснуць, узшугнуць.
ВСПЫЛАТЬ, узшугнуць, успыхнуць, запылаць.
ВСПЫШКА, пошуг, пошугамі, пошугі.
ВСПЯТЬ, наўпопяць, наўзадзь,
ВСТАВАТЬ, уставаць, устаньне, усаваньне, ўзстаньне, узстанак.
ВСТАВЛЯТЬ што у што, або куды; устаўляць, устаўляцца, устаўляньне, устаўны, устаўка.
ВСТАРЬ прысл. даўней, даўнейшы, даўнасьць.
ВСТАСКИВАТЬ што, усьцягаць, усьцягацца, усьцяганьне, усьцягі, усьцяжка.
