ДУШЕУБІЙСТВО, душабойства.
ДУШЕЦѢЛЕБНЫЙ, душагойны.
ДУШ м. франц. абліваньне сьцюдзёнай вадой; прыш, прышніца.
ДУЭЛЬ м. франц. бой адзін на адзін; двубой.
ДУЭТ м. франц. двосьпеў.
ДЩЕР, ДЩИ ж. црк. дачка, дачкі; донька, доня.
ДЫМ м. агульн. слав. дым, дыміць, дымна, дымаваты, дымакур; сопат, сомар, сомарна, сапорыць; адгэтуль названьне сажы — сапуха і сосу які зьбіраецца ў люльцы сопар, аб пагодзе кажуць: засапорылася зн. захмарылася; сапоры, цёмнага колеру, буры. Вэнозную кроў называюць сапоркайу адрожненьне ад артэрыяльнай — жычкі. Артэрыі — жылы; вэны — сапоры. Сапорная кроў. Сапорная жыла, зн. вэна ў якой цёмная, задымлёная, кроў.
ДЫМОПРОХОД, м. дымаход, дымавалок.
ДЫНЯ ж. Cucumis Melo мэлён.
ДЫРЯ ж. дзіра, дзірка, дзіравіна. дзірыць, дзіравы, дзіраваты, дзірчасты, дзіраваты, дзіраўка, дзірыць. дзіравіць, дзірэць, дзіракрут, дзірабои, дзіракол, дзірасьцень, дзірасьціць, дзірыць, дзірло.
ДЫШАТЬ, дыхаць, дыхнуць, дыхаецца, дыханьне, дыхі, дыхавы, дыхніца, дыхаўка, аддыховае горла.
ДЫШЛО ср. ням. аглабля да парнай упражы, дышаль, аглабень.
ДЬЯВОЛ м. бес, чорт, дьябал, нячысьцік, мерат.
ДЬЯК м. дзяк, дзякоўскі.
ДѢВА ж., дзева, дзеўка, дзявіца, дзявоцтва, дзявоцкі, дзявуе, дзяўчына, дзеўчына, дзяўчаты, дзеўчыць; панна, паненка.
ДѢВСТВЕННИК—ЦА, дзевы, дзевая, дзеваваць, дзявуль—ля; дзявічасьць, дзявічная. Хоць старая, а яшчэ дзевая, дзявуе да сьмерці.
