АЛЬБИНОС м. лац. чалавек з прычыны хваробы скуры маючый белыя валасы і скуру, прычым вочы бываюць чырвоныя; альбінос белясымень, бялёсасьць.
АЛЬМАНАХ м. арабск. каляндар, штогоднік; альманах.
АЛЬПАГА ж. саета, саетовы, саян жаночае адзеньне шытае з саеты,
АЛЮВІАЛЬНЫЙ геалог.: прамыты вадой, намыўны, наточны.
АЛЮМИНІЙ м. хім. мэталь дабываны з гліны, аснова гліны, так сама як аснова жалеза іржа: алюмін, глінец.
АЛЯПОВАТЫЙ, нехламяжы.
АМАЛЬГАМА ж. хім. злучэньне, зьлітак другіх мэталяў з жывым серабром; залатую амальгаму робяць для пазалоты праз агонь; сьліба. Сьлібное золата. Сьлібмоўка, злучэньне мэталю з жывым серабром.
АМБАР, АНБАР м. будынак для перахову збожжа, а часам і для другіх тавараў; клець, сьвіран (калі пры будынку маецца асьвер).
АМВОН м. грэцк. падвышэньне для прамоўцы; амбона царкоўная, моўніца сьвецкая.
АМПУТАЦІЯ ж. лац. адрэзаньне чэляса цела, адняцьце. Руку аднялі.
АМУЛЕТ м. арабск. кудмень, кудменчык.
АМУРЫ м. мн. франц. мілаваньнеся, мілосныя забегі; залецанкі, аморы.
АНАХОРЕТ м. грэцк. пустэльнік.
АНАФЕМА ж. грэцк. царкоўнае пракляцьце, адлучэньнёе ад царквы; вылучэньне з грамады веручых; праклён, анатэма.
АНГАЖИРОВАТЬ франц. прасіць, запрашаць, заручацца.
АНГЕЛ м. грэцк. анел, анельскі, анёлапападобны, аналодумны. На людзях анёл, а
