вым шлякам. Хмары акраіліся золатам. Акраіў рысунак кветным вянком. Абрубі хустку каб ня сыпалася.
КАК-РАЗ прысл., якраз, акурат.
КАК прысл., як. Як там было гэта? А як ты хочаш? Як-бы не было блага, а жыць трэба. Дурны як пень. Як пасьцелеш так і высьпішся. Якія навіны?
КАК НИБУДЬ — як колечы.
КАК УГОДНО — як хоць.
КАЛАДАШКА м. груба аброблены дрўляны цяльпушок на лыжку, апалонік, коўш і інш; даўбурок, даўбыр, даўбурка. Начасаў даўбуркоў на лыжкі. На вялікія каўшы, да збожжа, бяруць ліповы даўбур. Слаўны даўбурок быў, ды пашчапаўся.
КАЛАМБУР м. франц. ігра слоў, ігра двозначнымі славамі; калямбур.
КАЛАНЧА ж. бакшта, башта, вежа.
КАЛАЧ м. татар. пшанічны хлеб з рэдкага цеста, печаны дужкай; пірог, калач.
КАЛГАН м. карэнь пернага смаку, які ідзе на прыправу стравы; галган, галганоўка, гарэлка прыпраўленая галганам.
КАЛИБЕР м. велічыня, памер ў пярокругу, якасьць тавару паводле памеру; памер, калібар.
КАЛИГРАФІЯ ж. красопісь, красапіссец, красапісны.
КАЛИНА ж. агульн. слав. каліна.
КАЛИТЬ што, крэпка награваць, распаляць цьвёрдае цела ў агне; напаляць, распаляць. Напаліў жыгала да чырвона, да бела. Панураць распаленае зялеза ў ваду для наданьня яму цьвёрдасьці; гартаваць, гарт, гартоўны, гартны.
КАЛИТКА ж. дзьверцы пры браме; форта, фортка, прыбрамак, каворка (Смал).
КАЛІЙ м. лац. мэталь які становіць аснову паташу, вельмі сходны з натрам (содай); расьцінны
