КАШЕЛЬ м. празябная хвароба якая выражаецца сутаржным выдыханьнем; кашаль, кашляць, кашлянуць, кашляньне. Кашаль не хвароба, гарбуз не ягада.
КАШНЕ нескл. фр. цёплая хуста на шыю; шалік.
КАШТАН м. дрэва Fagus castanea; каштан.
КАЩЕЙ м. міт. эпітэт мужскога уасобленьня сьмерці, цара цемры і падысподнай; таго-ж самага парадку эпітэт што і карачун. У нас вядомы дзе- недзе пад найменьнем-эпітэтам — мерат (па аналёгіі з жаночым уасобленьнем — Марва, Мара). Слова кашчэй, кашча выводнае ад нашага „касьць“ бруд, гідасьць і „косьць“, мярцьвец, труп, вымаўляюць: касьцей, кастым, кастыш падобна як эпітэт сьмерці: кастуся.
КАЮТА ж. фр? пакойчык, каморка на вадаплаве; у падзьвіньні пакойчык-хатка на ганкох і на стругох называюць майка.
КАЯТЬ каго, (хаяць) ганіць, асуджаць; карыць.
КАЯТЬСЯ, прызнаваць свой праступак; жалець таго што зрабіў; каяцца, каяньне.
КАѲЕДРА ж. грэцк. падвышэньне з якога гаворяць казаньні ў сьвятынях; выкладаюць навукі ў школах, гавораць прамовы на сабраньнях; катадра.
КВАДРАТ м. роўнастаронны чатырабочнік; квадрат, чатыракутнік.
КВАКАЦЬ, крычаць ква-ква, падобна качкам, жабам; квакаць, квактаць. Аб жабах кажуць яшчэ крахаюць, крэкчуць.
КВАРТА ж. мера цеклацяў: адна восьмая часьць вядра нашай меры; кварта.
КВАРТАЛ м. лац. чвёрць, чатыракутнік гарадзкіх домоў абмежаны вуліцамі; квартал, агранец. У другім агранцы за рынкам, зялёны дом (Байсагола).
КВАРТЕТ м. лац. музыка на чатыры галасы або чатыры інструманты: квартэт.
