КНУТОВИЩЕ, пугаўё, пугавішча.
КНЯВДЕГЕТ м. вадарэз на самым перадзе кодабу вадаплава; лыч.
КНЯЗЬ, князь, князеўскі, князяваць, князёўна, князіца, княгіня, князю, князства. Славянская і расійская форма „княжы“, „княжство“, але ў нас пісалі князеўскі і князеўства, або „князьство“.
КОАЛИЦІЯ ж. фр. змова, угода, сувязь; коаліція.
КОБЕЛЬ м. сабачы самец-расплоднік, гавораць такжа аб воўках і лісіцах; кяжук, кежчык.
КОБЕНИТЬ што, корчыць, выгібаць, выкрыўляць; стабурчыць, чачэніць, чачэніцца, карабаціць.
КОБЗА ж. укр., бандура, бандурка, бандурыста,
КОБУРА ж. похва з цьвёрдай скуры ўжываная да агнястрэльнай зброі; бісаг, похва.
КОБЫЛА ж. кабыла, кабылка, кабылячы, кабыльны.
КОБЬ ж. арх. варажба, чараўнінтва.
КОВАРНЫЙ, хто куе каугу: сваркі, кавадню; подступы; крывадушны, каведны, каведнік—ніца. Каведны чалавек: лісіцай глашчыцца, а воўкам падкапуецца.
КОВАТЬ (ковы — мэталі), каваць, каваньне, куе, кузьня, майстэрня дзе куюць; коў усё што коўкае, паддаецца каваньню, металь; каваць, кавач, майстар які выковуе з коваў розныя надаббі,
КОВЕРКАТЬ ламаць, згібаць, комкаць, кумясіць, клычіць, Чытаючы ён комкас і кумясіць кнігу. Яго падучка клычыць.
КОВЕР м. пэрск. каберац, каверац, кілім. Кабёрац мае ворсу як у аксаміце, гладкая тканіна тканая узорамі як каберац называецца кілім.
КОВРЫГА ж. цэлая булка хлеба; бохан, баханец, каравай; луста праз усю булку: ськіба, луста; доўгі каравайчык — кулібка.
