КОКОН м. фр. кажушок шаўкавічнага чарвяка; вопрадзень. У нас некатарыя чэрві на зіму завіваюцца ў вопрадні.
КОКОТАТЬ, падобна курыцы какатаць: ко-ко-ко! Курачка какоча, знаць насьціся хоча.
КОКОШНИК м. галаўны убор расійскіх жанок; какошнік, каптур.
КОКС м. англ. прапалены ў закрытай печы камянны вугаль; кокс.
КОЛА ж. ням. маленькі перагонны дутнічок кольба, глясьцік.
КОЛБАСА ж. кішка накрыпаная сечаным мясам; каўбаса, каўбасьнік, каўбасісты.
КОЛДОВАТЬ, чараваць, вядзьмачыць.
КОЛДУН м. чараўнік, ведзьмак, ведзьмар, знахар.
КОЛЕБАТЬ што, зыбаць, хітаць, хістаць, хібаць, вітляць; вагаць, вагнуць, вагацца.
|
Зыбнула мора зыбнула, |
КОЛЕБИМОСТЬ, зыбкасьць, хісткасьць, хіткасьць.
КОЛЕВИНА ж. выежджая коламі рытвіна; калявіна, каловіна.
КОЛЕГІЯ ж. лац. рада.
КОЛЕКЦІЯ ж. лац. сабраньне рэчаў чым колегы важных; калекція, сабраньне.
КОЛЕНКОРЬ м. фр. тканіна; маміс.
КОЛЕСО ср. плосмы круг; кола.
КОЛЕСНИК м. майстар што робіць колы; каладзей.
КОЛЕСНИЦА ж. павозка, каляска.
КОЛЕЯ ж. каляіна, калявіна, калавіна.
КОЛИРОВКА ж. прышчэпка, прышчэп.
КОЛИЧЕСТВО, мера чаго колечы лікам, вагой; коліснасьць, колісны, сколькасьць, сколітны,
