Старонка:Vacłaŭ Łastoŭski. Padručny rasijska-kryŭski (bełaruski) słoŭnik (1924).pdf/292

Гэта старонка не была вычытаная

роль, каралеўскі, каралеўства, караляваць; у картахкароль, вышнік.

КОРОМЫСЛО м. лукаваты перасьвер на плечы насіць ваду; каромесла, суднік, ад „суды" два вядры вады. У значэньні „рычага“ у нас не ўжываецца; для абазначэньня апошнага служаць: асьвер, перасьвер, касарга, вага (гл. Рычаг).

КОРОНА ж. галаўны убор пануючых асоб; каруна, карунаваць, карунны.

КОРОПУЗ м. карштук, карнюк, карнапуз.

КОРОСТЕЛЬ птушка, дзяргач.

КОРОТКІЙ агульн. слав. кароткі, каротка, караткаваты, кароткасьць, караціць, карацець.

КОРОТОТАТЬ час, праводзіць, церці. Сьцерлі гадзінку за чаркай.

КОРПІЯ ж. лац. паскубаная старызна да закладаньня ран; скубанка.

КОРПУС м. лац. цела, склад; сабраньне аднастайных у адно цэлае; корпус.

КОРЕКТОР м. карыгатар, карыгаваць.

КОРСАР м. фр. марскі разбойнік.

КОРСЕТ м. фр. шнуроўка, жаночая вопратка да стану.

Мой-жа ты татулечка,
Продай-жа ты каровачку,
Купі мне шнуровачку.
(Ром. 8-9 стр. 125).

КОРСАЖ м. фр. верхная часьць жаночай вопраткі; агруднік.

КОРТЕЖ м. фр. урочысты поезд; паход; провады.

КОРТИК м. кордзік.

КОРЧАГА ж. гліняны гляк. У нас карчагай называюць судзіну да дзёгцю; робіцца з двума днамі, ў верхнім дне невялічкая атворына да маканьня у дзёгаць квача.

КОРЧЕВАТЬ, вырываць карчы, пні; карчаваць, карчаваньне, карчоўка, карчы, карчоўя.