ЛАПА ж. ступня з пальцамі ў чатыраногіх і птушак; лапа, лапка, лапыры, лапырысты, лапыр.
ЛАПОТЬ м. кароткі абутак на нагу да шчыкалатак, бываюць робленыя з лазовай або ліповай кары „лута“ — лапаць: падношаны і зношаны лапаць — атопак; робляныя з тоўстага скурата — пасталы; з кажуха, поўсьцю ў сярэдзіну капсьні — копсьці; з пяньковых вяровачак — курпы, курплі; падшытыя скурай лутовыя ці іншыя лапці — лабакі; робленыя з пруцьця, „батаўя“ — баталы; баталы робяцца даволі глыбокія, вышэй шчыкалаткі; лутовыя лапці якія нямаюць падэшвы — каверзьні. Лапаць знай лапця, а бот бота. Блутае, бытцам кашу ў лапці абувае. Не злутаўшы лык, не пляці лапцяў.
ЛАПТА ж. вясельца якім бьюць па кочаўцы і сама гулня; пераймень, пераймо.
ЛАПША ж. крышаная цеста на страву доўгімі рэзкамі; макарон; разанцы.
ЛАРЬ м. скрыня, скрынка, скрыначка; калі акаваная залезам — каўчаг.
ЛАРЕЦ м. коўчык; шкатула; шкатулка.
ЛАСКАТЬ каго, абходзіцца з кім ветліва, выказываць сардэчны спогад, прыхільнасьць, мілаваць; песьціць, кукобіць, кунежыць, галубіць, гласьціць, ласьціць.
ЛАСКАТЬСЯ, каму каля каго; ласціцца, ласьціць, песьціцца, кунежыцца, галубіцца.
ЛАСКАНІЕ ср. пешчаньне, кунежаньне, кукобленьне, галубленьне; гласьціцца.
ЛАСКАТЕЛЬНЫЙ, гласьлівы, кунежлівы, кукоблівы, песьцьлівы.
ЛАСКОВЫЙ, ветлівы, прыхільны.
ЛАСТОЧКА ж. пташка Hirundo; ластка, ластавіца, ласьвіца, ластаўка. Голуб і ластаўка Божыя птушкі. Хто зрые гняздо ластаўкі ў таго будзе рабацьцё на твары. То не ластавіца па-
