МЕРКНУТЬ, цямнець, траціць блеск; тускнуць, туснуць, тусьнеціць; сьвянуць, сьвялы.
МЕРКУРІЙ м. грэцк. міт. імя грэцкага бога торгу і промыслаў: Мэркуры.
МЕРТВЕННЫЙ, мярцьвісты. Мярцьвіста бледны.
МЕСТЬ, адплата злом за зло; помста, месьцежа, мсьцівы, мсьціць, помставаць, мсьціцель.
МЕССА ж. кататаліцкая абедня; імша, імшальны, мшальны.
МЕТАТЬ што, кідаць з розмаху; шыбаць, шыбнуць; шпуляць, шпургаць, шпурнуў; лукаць.
МЕСТИ што, зямятаць; мясьці, мяце, зьмятаць, зьмеціны.
МЕТЕЛЬ ж. віхор са сьнегам; мяцеліца, замець, шугавея, кудаса.
МЕТЛА ж. венік на кійку; мятла, мяцёлка, мясьці, замятаць; мятліцца, раешырацца мятлой.
МЕТАЛ м. лац. выкопная цьвёрдая матэрыя якая паддаецца куцьцю: зялеза, медзь, золата, цына, серабро, і інш.; коў, ковік, ковы, каўляны, каўлявісты, ковакоўны, ковалітны; мэталь, мэталічны, мэталёвы, мэталісты. Камяні, якія не паддаюцца каваньню дзеля сваей крохкасьці называюцца „крушцамі“.
МЕТАФИЗИКА ж. грэцк. навука аб не рэчаістым (не матэрьяльным) сьвеце, аб духоўным, што вышэй зямной прыроды, што не падлягае човам чалавечым, а толькі аднэй яго умысловасьці; мэтафізыка, мэтафізычны.
МЕТАФОРА ж. грэцк. перанос простага значэньня на сукоснае ў рыторыцы; мэтафара.
МЕТЕОР м. ўсё што праяўляецца у атмосфэры; дождж, сьнег, град, бура, падаючыя камяні; мэтэор; мэтэоролёгія, навука аб зьявішчах у паветры.
МЕТЕОРОЛИТ м. арэололіт, мэтэорны або паветраны камень, мэтэороліт. Ясны, агністы сьлед
