БЛАГОВОЛЬНЫЙ, дабравольны.
БЛАГОВОННОСТЬ ж. вохнасьць. вохны, вотхнеўны. Вохны пах дымоў цім'янных.
БЛАГОВОСПИТАННОСТЬ ж., якасьць, свомасьць добра выхованага; выхованьне.
БЛАГОВРЕМЕННОСТЬ, учаснасьць, заўчаснасьць.
БЛАГОВѢРІЕ ср., прававернасьць, прававітнасьць.
БЛАГОВѢСТІЕ ср. апавешчаньне каму радасьці, радаснай навіны; апавяданьне праўдзівай веры; дабразьвесьцьця, дабразвесьлівасьць.
БЛАГОВѢЩЕНІЕ, свята на ўспамін зьвеставаньня Дзеве Марыі (25 кавіка); Зьвеставаньне, Багавешчаньне.
БЛАГОВѢСТ, звон у адзін, сярэдні, звон, -прозьвесьць
БЛАГОГЛАСНЫЙ, мілагучны.
БЛАГОГОВѢТ, баяцца і карыцца; карыцца ў нікчэмнасьці сваёй перад высшым; выказываць каму безумоўную пакору і пашану; багавець.
БЛАГОГОВѢНІЕ ср. мешаніна страху і пакоры: багавейлівасьць.
БЛАГОДАРИТЬ каго дзякаваць.
БЛАГОДАРЕНІЕ, ср. падзяка.
БЛАГОДАРНЫЙ, ўдзячны. Ад ўдзячнага патомства.
БЛАГОДАТЬ ж. црк. дар Духа Святога; помач сасланая звышы, да выпаўненьня волі Божай; прасьвяда.
БЛАГОДАТНЫЙ напоўнены Духам Божым, воляй, сілай; даруючый шчасьце, дабро; шчасьлівы; прасьвядны.
БЛАГОДЕНСТВО ср. шчаснасьць, памыснасьць, дабрабыт.
БЛАГОДЕНСТВОВАТЬ, жыць шчасьліва, здавольна, ў дабрабыце.
