ПОСКРЕЖЕТАТЬ зубамі, наскрыгаць.
ПОСКРЕЩИВАТЬ што, пакрыжаваць.
ПОСКУЧАТЬ, панудзіцца.
ПОСЛАБЛЯТЬ, папушчаць, попуск, попуст.
ПОСЛАЗЫВАТЬ, пазьлязаць.
ПОСЛИЗНУТЬ, паскаўзнуць, паскаўзель.
ПОСЛИНЯЛА фарба, паблекла.
ПОСЛОВИЦА ж. прыказка.
ПОСЛОЖИТЬ рэчы, паскладаць.
ПОСЛУЖНОЙ сьпісак, паслужны.
ПОСЛУШАТЬ каго, паслухаць.
ПОСЛУШАНІЕ ср. паслухнянасьць, слухмянасьць, паслушнасьць, паслухач, хто слухае.
ПОСЛУШНИК, келятнік—ніца.
ПОСЛЫШКА ж. чутка, послытка.
ПОСЛЫШАТЬСЯ, пачуцца.
ПОСЛѢ прысл. пасьля, затым. Пасьля прыду, Сьпярша падумай, а пасьля, затым скажы.
ПОСЛѢДНІИ, апошні, апошкі, астатні. Апошні грош. Апошкі сабраў. Першы прышоў, а апошні вышаў. Астаткі з хаткі.
ПОСЛѢДСТВЕННЫЙ, які зьяўляецца не прычынай, а вынікам; вынікны, вынікласьць.
ПОСЛѢДСТВІЕ ср. вынік, вынікі, выніканьне.
ПОСЛѢДОВАТЬ за кім, пайсьці.
ПОСЛѢДУЮЩІИ, чародны, ўчародны.
ПОСЛѢДОВАТЕЛЬ, пасьцежнік—ніца.
ПОСЛѢДОВАТЕЛЬНЫЙ, пасьцежны. Пасьцежныя лічбы: адзін, два, тры. Пасьцежная гутарка, якая ідзе па парадку, разумнай сьцягой.
ПОСЛѢСЛОВІЕ, паслоўе.
ПОСЛЫ мн. паслы, пасол, пасылаць; віці. Пусьцілі віці па сьвеце, пусьцілі хвалу па сялу (у Шэйна, т. 1. ч. II стр. 29, сказана: „веце па сьвеце“).
