ПРАВО, навука прававеданьня (лац. jus; ням. das Recht; франц. les droits), права, праўна, прававеданьне, правадаўства.
ПРАВИТЬ што, праставаць, папраўляць; кіраваць.
ПРАВЛЕНІЕ, кіравецтва. Мудрае кіравецтва. Паветовае, валасное кіравецтва. Якое тваё кіравецтва, калі конь як хоча так і ідзе.
ПРАВЛЕНСКІИ, кіраўнічы, кіравецкі.
ПРАВЕЖ м. конямі, чоўнам; кіравецтва, кіроўка.
ПРАВИЛО ср. агульна чым кіруюць; у будаўнічых, простая планка з вагой, адмена лінейкі, грунтвага; у вадаплаўстве, цаўё стырна, касарга да кіраваньня стырном, драгля, стырно; брусок, гладзік да брытваў — гладзік; шавецкая прылада да раўнаньня абутку — капыл.
ПРАВИЛО, права пры вядомых варунках, пастанова.
ПРАВИЛЬНЫЙ, згодны з правамі, адпавядаючый вымаганьням правоў навукі, жыцьця ці інш., праўдны, праўднасьць. Праўдная вестка. Праўдная адповедзь. Праўнае паступаньне. Праўднае выкананьне задачы. Праўднае вымаганьне.
ПРАВИТЕЛЬ—НИЦА, кіраўнік—ніца.
ПРАВИТЕЛЬСТВО, урад, урадаваньне, урадоўнік—ніца, ураднік, урадовы.
ПРАВДА аг. слав. праўда, праўдка, праўдзівы, праўдзівасьць, праўдзіць, праўднік—ніца, праўдаваць.
ПРАВЕДНЫЙ, праўдны, праўдзівы.
ПРАВЕДНИК—НИЦА, праўднік—ніца; справядлівец—віца.
ПРАВДОРЕЧИВЫЙ, праўдамоўны.
ПРАВОМЫСЛІЕ ср. праўвадумніцтва, правадумнік.
ПРАВОПИСАНІЕ, правопісь, правапісаньне.
ПРАВОСПОСОБНОСТЬ юродычн., права асобы persona); праваздатнасьць, праваздатны.
