РАЗРѢШАТЬ каму, што; пазваляць. Яму пазволена паступіць на службу. Даць пазеаленьне на друк кнігі.
РАЗРѢШЕНІЕ ср. разьвязка, разпавязка; пазваленьне, звальненьне.
РАЗРѢШИМОСТЬ, разспавязнасьць, разспавязлівасьць.
РАЗРѢШИМЫЙ, разспавязны, разспавязьнік—ніца.
РАЗРѢШЕТИТЬ сьцены, пасіткаваць.
РАЗРЮМИТЬСЯ, разрымзацца.
РАЗРЯВКАТЬСЯ, разравецца.
РАЗРЯЖАТЬ каго, апранаць збыткоўна; разпрыгосіць, разпрыгошаны, пазпрыгашаць.
РАЗРЯД, парадак, аддзел, разьдзел; аддзел, пададдзел.
РАЗРЯЖАТЬ стрэльбу, разпрыжаць—жацца, разпрыга. Адваротнае: запрыжаць, запрыга. Разпрыжылася, разпрындзілася бура. Разпрыжыў стрэльбу. Разпрыжыўся злосьцю і дагэтуль усё яшчэ прыжыцца.
РАЗСАЖИВАТЬ што, каго; разсаджаць—джывацца, разсеўся, разседчывы.
РАЗСАЛИТЬ што, разтоўціць, разтоўчаны—тоўціца.
РАЗСОЛЬНИК м. гарачая поліўка на агурэчным расоле з мясам; расол.
РАЗСАРИВАТЬ што, разтрасаць, разпарушаць.
РАЗСАТАНѢТЬ, разшалець, ачарцець.
РАЗСВИРѢПѢТЬ, разьюшыцца—юшаны.
РАЗСВѢТАТЬ, раззалачэць, разаднець.
РАЗСЕЛИНА ж. разпадзіна, розшчалка.
РАЗСЕЛЕНІЕ народаў; разсяленьне.
РАЗСЕРДИТЬ каго, раззалаваць—вацца.
РАЗСКАЗЫВАТЬ каму што; апавядаць—даньне, апавядач—дачка.
