СЛУЧАТЬ каго з кім, што; злучаць, злучаньне.
СЛУШАТЕЛЬ, слухач, слухачка.
СЛЫГАТЬ што, салгаць, зманіць.
СЛЫХАТЬ што, чуваць, чутно, чутка.
СЛѢВА прысл. зьлева, зьлявіць. Справа мора, зьлева горы. Захадзі зьлева.
СЛѢДИТЬ каго, ісьці па сьлядох; сачыць (ад „сакмо“ — сьлед).
|
Коняй сядлайце, |
СЛѢДОВАТЬ за кім; ісьці. Ідзі за ім. Дні ідуць за днямі.
СЛѢДУЕТ, павінна, трэба, выходзіць; належыцца, належыць. Кождаму належыць клапаціцца аб сабе. Нікому не належыцца утыкаць носу ў чужыя справы.
СЛѢДОВАНЬЕ, войска, абозаў; ход, паход.
СЛѢДСТВІЕ ср. шуканьне сьлядоў, пазнак, віны; сьледзтва, сьледавацель, сьледаваць.
СЛѢДСТВІЕ ср. вынік. А вынік з гэтага быў саўсім не чаканы.
СЛѢДУЮЩІЙ, наступны, чародны.
СЛѢД м. сьлед, троп, сакмо, ступно.
СЛѢЗАТЬ, злязаць, зьлез—злы.
СЛѢПИТЬ што, зляпіць, злепак.
СЛѢПОЙ, сьляпы, слепаваты, падсьлепы, сьляпец, сьляпяндзя; невідушчы, невідучы; сьляпень — муха Tabanus; сьляпіць каго, сьлепнуць, сьлепавокі; нявісны.
СЛЮБИТЬСЯ з кім, злюбіцца.
СЛЮДА, слаістае, як шкло правіднае выкопнае; луда, лудак.
СЛЮЗ, ШЛЮЗ м. нямецк. Schluse, завор.
СЛЯГА, тонкае, доўгае бервяно; друк, жэрдзь.
