СОВОЗЛЕЖАТЬ з кім, суспол ляжаць.
СОВОКУПЛЯТЬ, злучаць, зьбіраць у адно; купіць, скупіць; злучаць; суспаляць.
СОВОКУПЛЕНІЕ, злучэньне, сусполеньне—ліцца.
СОВОКУПНО, злучна, супольна—насьць.
СОВОК м. прылада да насыпаньня, адмена каўша зпераду аткрытага; шупаль.
СОВПАДАТЬ, зыходзіцца, супадаць, супадацца.
СОВПАДЕНІЕ ср. зьбег варункаў; супадак. Вялікдзень часам супадае з Багавешчаньнем.
СОВРАЩАТЬ каго, спаварачываць, абяртаць.
СОВРЕМЕНЯТЬ, зчасаваць.
СОВРЕМЕННЫЙ, сучасны—насьць.
СОВРЕМЕННИК, сучасьнік—ніца, сучасна.
СОВРЕМЕНЕМ, зчасам. Зчасам усё будзе.
СОВСѢМ прысл. саўсім, зусім. Саўсім Максім і шапка з ім. Зусім такі конь, як наш. Зусім усё добра, а толькі галаву сякуць.
СОВЫКАТЬСЯ, звыкацца, звыкся.
СОВѢСТЬ ж. сумленьне, сумленны—насьць.
СОВѢСТИТЬСЯ, сароміцца, стыдацца.
СОВѢЩАТЬСЯ каму з кім; радзіцца, раіцца.
СОВѢЩАНІЕ ср. нарада.
СОВѢЩАТЕЛЬ, райчы, радны, раднік.
СОВѢЩАТЕЛЬНОЕ мейсца, раднае.
СОВѢТОВАТЬ каму, што; радзіць, раіць—іцца.
СОВѢТ м. рада. Рада дзяржаўная. Добрая рада лепш за спогад. Даць каму раду. А пан гаспадар суды судзіць, рады радзіць (Вяс. песьня).
СОВѢТСКІЙ, радавы. Радавая рэспубліка. Радавы лад.
СОГБЕНІЕ ср. згіб, згорбленьне; пахіласьць.
СОГЛАШАТЬ, згаджаць—джацца.
