СТОЛОЧЬ што, стаўчы.
СТАЛПЛИВАТЬ каго, зганяць, сцясьняць таўпой; стаўпляць—ляцца.
СТАМЕСКА ж. нямец. Stemmeisen; далато.
СТАНЦІЯ ж. лац. франц. мейсца астаноўкі падарожных; станція.
СТАРАТЬСЯ, старацца, старэньне, старэнна.
СТАРАТЕЛЬНЫЙ, старэнны—ная.
СТАРИК м. старац, старчы, старэчы.
СТАРИНА ж. старасьвеччына—сьветны.
СТАРИЦА ж. старка.
СТАРЬЕ, старызна, старцё.
СТАРОВЩИК, стараветнік, старэтнік.
СТАРИННЫЙ, стараветны, старэтны.
СТАРШИНА, старшыня, старшынства.
СТАСКИВАТЬ што, сьцягаць, сьцягнуць—ганьне.
СТАТСКІЙ м. нямецк. не вайсковы; цывільны.
СТАТУЯ м. лац. стод, стодзік, стодзіва.
СТАЧКА ж. ад „так“, „патакаць“; стачка.
СТАЩИТЬ што сьцягнуць.
СТАЯ ж. стада, чарада, плойма. Стада ваўкоў пабегла. Адкуль не вазьміся цэлая чарада ваўкоў (Сержп.). Плойма варон, груганоў узьнялася. У восень каўкі аднэй плоймаю з варонамі лётаюць. Жураўлі плаймуюцца ўжо ў вырай ляцець.
СТВОЛ м. галамень, галомісты. „Галамень“, голае мейсца пня, ад каранёў да гальля, гаворыцца аб дрэвах.
СТВОРЯТЬ што, счыняць—няцца, счын.
СТЕАРИН м. грэцк. лаёвы воск; стыарына.
СТЕБАТЬ каго, сьцябаць, сьцёбнуць, сьцебануць.
