СТЫД, стыд, сорам.
СТЫТЬ, стыгнуць.
СТѢНА ж. аг. слав. сьцяна, сьценка, сьценны.
СТѢСНЯТЬ каго, сьціскаць, перашкаджаць, замінаць.
СТЯГИВАТЬ што, сьцягаць—гацца, сьцяг—ганьне; сьцягно, мускул, мускульная часьць рукі, нагі або жывата; сьцяговы, сьцягавік—віца: сьцягальніца, вяровачка да сьцяганьня чаго.
СТЯЖАТЬ што, прыдбаць, набыць. Прыдбаць славу, любоў, дружбу. Набыць сабе маетнасьць.
СТЯЖАНІЕ, набытак.
СТЯЗАТИСЯ црк. сьпірацца, спрачацца, мацавацца.
СТЯНУТЬ што, сьцягнуць.
СУБОРДИНАЦІЯ ж. лац. паслухмянасьць.
СУБРЕТКА ж. франц. пакаеўка.
СУБСИДІЯ лац. дапамога, запамога.
СУБСТАНЦІЯ ж. лац. матэрыя, субстанція.
СУБ’ЕКТ лац. кождая асоба, рэч аб якіх гаворыцца; асоба.
СУБ’ЕКТИВНЫЙ, асабісты. Асабістае пачуваньне; асабістыя азнакі хваробы.
СУГЛИНОК, зямля з немалой дамешкай гліны; глей, глейнік, глейны; суглей.
СУГЛИТЬСЯ, перагарэць на вугалі; звогліцца, звогліць, звоглены.
СУГУБЫЙ, падвойны, савіты.
СУГРЕБ м. сугор навеянага сьнегу; сумёт, гурба, сугор.
СУДАРЬ, васпан—паня, васпанна; ваша. Я „ваша“ і ты „ваша“, а хто-ж нам хлеба напаша. Як, ваша, пажываеш? Што ў пана васпана чуваці? (жарт). А я маю курыцу, для васпана ня ўжычу.
