Пеглям называюць такі прас, які ўвесь укідаецца ў агонь, або ўкідаюць да награваньня ў агонь толькі „душы“, трохкантовыя кавалкі зялеза, якія ўкладаюць ў сярэдзіну самой прылады.
УТЯГИВАТЬ каго, куды; уцягаць.
УФ! ух! Ух, як прыстаў! Ух, які зух!
УХА, мясны і наагул усякі навар; юшнік, юшка, тое, што расійцы называюць „суп“.
УХАБ м. выбоіна па зімовай дарозе або па летняй у бездарожыцу; выбой, выбоіна; пашыбень. Выбоістая дарога.
УХАЖИВАТЬ за дзяўчынай, заляцацца, заляцаньне, залёты, залётны. Чорт цябе бяры да з залётамі. (Рам. 8—9 стр. 106).
|
Дайце лясачку папіраціся |
УХАЖИВАТЬ за хворым, даглядаць—даньне, дагляд.
УХАРЬ, ліхар, ліхарскі, ліхаваць, ліхарства. Слова гэтае належыць да тэй катэгорыі слоў, у якіх цемная прымета пераходзіць ў пахвалу. Ліхія коні — знача быстрыя. Ліхацкая язда, быстрая язда. Ліхацкія песьні, бойкія, звонкія.
УХАНІЕ ср. пах, вохнасьць, вохнуць.
УХВАТ м. прылада да выйманьня гаршкоў з печы, вілы.
УХВАТКА ж. спохватка, спахватлівы—чывы.
УХИЧАТЬ хату, ахоўтываць, ахоўтаць.
УХИЩРЯТЬ каго у чым, умудраць.
УХИЩРЕНІЯ, подступы, хітрыкі.
УХЛЕСНУТЬ што у што, ухлыснуць.
УХЛОПАТЬ, упехтаць, упехціць.
УХЛЯБАТЬСЯ, ухлюпацца, ухлэндацца.
УХО ср. вухо, вушы, вушкі, вушны, вушаты, вухаты, вушак, вушнік.
УХОДИТЬ адкуль, адыходзіць, выходзіць.
