Загрымеце громам, Стаўшы цёмнай хмурай, Толькі-ж не пабеце Жыта градам, бурай,
Хмаркі залатыя, Сонца, неба дзеці! Вы прывет мой шчыры Ў вёску занясеце.
1910 г.
|}