СЯБРОМ
Гэй, сябры мае! Дзе вы, родныя? Віхры лютыя, Непагодныя
Разагналі вас Ва ўсе стораны, І дарогі вам Пазавораны.
Сьцежкі вузкія, Палыном зарасьлі, І нічога вам Ня відно ў далі.
Няма хат у вас, Ні вуглоў сваіх, І змоўк голас ваш, І ваш сьмех заціх.
А за што, за што Вам ганьбу далі? За што гоняць вас Прэч з свае зямлі?