Гэта старонка была вычытаная
ДУМКІ САЛДАТА Разлучыўся салдат з сваёй роднай сям‘ёй, Замірала душа, млела сэрца яго, Разважае бядак, дом ня йдзе з галавы, У нязнанай далі мы дажджэмся чаго? Скрозь прагалін лясоў былі хмаркі відны. |
ДУМКІ САЛДАТА Разлучыўся салдат з сваёй роднай сям‘ёй, Замірала душа, млела сэрца яго, Разважае бядак, дом ня йдзе з галавы, У нязнанай далі мы дажджэмся чаго? Скрозь прагалін лясоў былі хмаркі відны. |