Гэта старонка не была вычытаная
ЮРАЙ
Добра, добра, запытаю,
Аб табе я далажу,
А назад як завітаю,
Ўсё да слова раскажу.
ЯНКА
Шчыра дзякую за гэта я раней,
А каб яно было вярней
Ды з памяці часамі ня сышло!
Для памяці пакінь сваё сядло!
На каня без сядла
Юрай як зірне,
Дык, была — ня была,
Ўспомніць пра мяне,
А як вернешся сам,
Я з падзякай аддам.
ЮРАЙ
На сядло, каб быў спакойны,
Хоць ня верыць няпрыстойна.
Вернеш мне, як я прыеду.
Так сказаў і зьнік бяз сьледу.
А назаўтра, ў тую-ж пору,
Скача зноў конь белы
Цераз рэчкі, лес і горы
Вольны, дужы, сьмелы.
Пад‘яжджае божы Юрай
І каня спыняе,
