Гэта старонка не была вычытаная
І ёсьць загадка такая:
Ні сьмяецца, ні гукае,
Жыве ў бухце пад ракітай,
На ім сьвіта,
Ды ня сьвіта,
Хоць кравец, да ня Мікіта.
Ідзе ў лазьню камінарам,
А выходзіць камісарам.
II
Ну-ж і слаўна каля рэчкі!
І чаго на ёй няма!
Сітнякі стаяць, бы сьвечкі,
Тут чырвоныя парэчкі
І малін тых проста цьма.
Тут і лозы, і ракіты,
І чарот, і асака, —
Ну, як тыя аксаміты,
Вабяць вока здаляка.
А тых птушак і ня зьлічыш:
Качкі, кнігаўкі, драчы,
І сам бусел-паплаўнічы.
Вас у госьці тут закліча,
Жабу ў дзюбе нясучы.
Тут жыве і сам камар,
Спраў балотных камісар,
Доўганосы, доўганогі,
Голас тонкі, а сам строгі.
