Старонка:Zbor t2 1929.pdf/71

Гэта старонка не была вычытаная

БАНАДЫСЯ

Справа кепска, няцікава!
З-пад Загацьця ягамосьці
Няпрашана прышлі ў госьці
Мяне сватаць за Кандрата.
Даюць згоду мама, тата,
Толькі я адна нязгодна.
Што-ж рабіці, мілы, родны,
Засталося часу мала,
Ды ня ўсё яшчэ прапала:
За табою стала слова,
Я-ж на ўсё, на ўсё гатова!

Спахмурнеў батрак,
Аж зьмяніўся ў твары.
Вочы зораць, бы з-пад хмары,
З тропу зьбіты небарак.

БАНАДЫСЯ

Што-ж маўчыш, Якімка любы?
Ты-ж ня хочаш маëй згубы?

ЯКІМ

Як відаць, разлучымся, нябога!..
А для мяне… адна дарога…

БАНАДЫСЯ

Што я чую?! Ох, ты ж губіш
Мяне бедную, Якім!
Ці мяне ты ўжо ня любіш?
Ці ўгнявіла цябе чым?
Ці ты лепшых слоў ня знаеш,
Апроч гэтых жорсткіх слоў?