Старонка:Zbor t2 1929.pdf/72

Гэта старонка не была вычытаная

Ці другую сабе маеш,
А мяне забыць гатоў?

ЯКІМ

Забыць цябе, дзяўчынку дарагую?!
Да дзе-ж знайсьці такую!
Не, любая! не, не!
Ніколі!
Няхай ня будзе шчасьця мне,
Няхай ня будзе долі,
Калі-б цябе зьмяніў я на другую!
Слухай, сэрца, Банадыся!
Каб цябе я ня любіў,
Каб з табой мы ня сышліся,
Мо‘-б я больш шчасьлівы быў.
Толькі-ж я табе ці пара:
Я — слуга твой і батрак,
Бацька мой-стары жабрак...
Горка мне твая ахвяра!
Ты — красуня, ты багата,
А я голы, як сакол,
У мяне будка, а ня хата
Ды і тая ўвайшла ў дол,
Апусьцілася ў зямлю…
Дзе-ж цябе я прытулю?

БАНАДЫСЯ

Толькі той і перашкоды?
Ой, Якімка мой дурны!
Мы-ж такі і неблазны,
Прыдзем так, давай, да згоды: