Сузор’і (1926)/Росквіт і ўвяданьне/Завілася мяцеліца

Сьнегавыя далі Завілася мяцеліца
Верш
Аўтар: Алесь Гурло
1926 год
Зьняла вясна
Іншыя публікацыі гэтага твора: Завілася мяцеліца…

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




ЗАВІЛАСЯ МЯЦЕЛІЦА…

Завілася мяцеліца ў косы
І лявоніху скача па полі…
Сьцеле сьнег свае белыя кросны,
Вецер сьвішча гуляе, сваволіць…

Не пазнаць, дзе дарога, дзе межы, —
Ўсё зьлілося ў адзіную постаць…
А мяцеліца сьнежыць і сьнежыць
Легіёнам срабрыстых пялёстак.

Дык гуляй жа, мяцеліца, ў полі,
Заплятай мне сьняжыначкі ў косы,
Бо люблю я тваё сваявольле
І бялявасьць тваіх пракосаў.

Вецер, грай сваю песьню вясельля —
Няхай струны сьмяюцца, скавычуць!
Повен радасьці я пахмельлем —
Хоць другому магу пазычыць!

1-XII 25 г.