Творы М. Багдановіча (1927—1928)/I/IV/273

← 272б. ⁂ Цёмнавокая пані, канец

273. ⁂ Апусьціўшы густыя расьніцы Верш Аўтар: Максім Багдановіч 1927 год

274. ⁂ Шчасьцем яна аж да краю →

Прапануем да спампаваньня!

*ЖАНЧЫНА-МАЦІ.

---

273.

∗     ∗
∗

Апусьціўшы густыя расьніцы… [сказала] яна:
«Я — ўжо маці». І твар зарумяніў ёй сорам.
А душа мне [гаворыць]: на сьмерць, на мучэньні
ты мной аддана.
І ўстае гэты шэпт мне дакорам…

„Апусьціўшы густыя расьніцы“ і іншыя накіды.
З чарнавы аўтографаў 1912-га году.

Увагі

273-276. Жанчына-маці. У гэты разьдзел у пачатку ўваходзіла каля дзесятка вершаў, але з дасылкаю ў верасьні 1926 г. ў Камісію нізкі вершаў „Каханьне і сьмерць“, якая зьмешчана ў канцы II разьдзелу пад №№ 185-198, некаторыя чарнавыя накіды прышлося выкінуць, бо яны зьяўляюцца роўналежнымі эскізамі з вершаў памянёнага цыклю.

273. Апусьціўшы густыя расьніцы… Друкуецца з чарнавога накіду, які захаваўся ў папцы IV, № 8, аркуш 17. Да гэтага вершу даецца зьнімак з аўтографу, як характэрны для рукі поэты ў чарнавых накідах.