Успамін (Каганец)

Успамін
Верш
Аўтар: Карусь Каганец
Крыніца: https://knihi.com/Karus_Kahaniec/Uspamin.html

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Горы, мае горы,

Яры дый даліны,

І лукі, і гаі,

І ў полі скібіны,

І былінка нават.

Усё мне гадае

Пра тую дзяўчыну,

Пра ту каравоку,

Ту любу, ядыну

Майму сэрцу ў свеце.

Усё мне гадае

Дый прад вочы ставіць

І душу мне рэжа,

І ў горле давіць

Ад думкі балючай.

Баліць маё сэрца,

Душа ўнывае,

Хоч з другой жанаты,

Той не забывае...

Дзеўчына, каліна,

Чаму мя чуралась?

Мо б шчасліўшы былі,

Штобы мы звянчалісь

Са мною гарэтным?

Бо я так мяркую,

Што для шчасця мала

Жыцця ў давольстві,

Усяго штоб ставала

І мяса і хлеба.

Па-мойму, для душы

Чагось болей трэба.

Трэба чыну, дзелу,

Душэўнага хлеба,

Пагоды і буры.

Скажам, маеш мужа,

Ды і дзетак маеш.

І то шчасце добра,

А ўсё ж не змяняеш

Той зімы лютай,

Што думку бо смокча,

Шчыра сэрца точыць,

І часам слязінка

Шчоку тваю змочыць,

Хоць швыдка абсушыш.

Дай бог табе шчасця,

А мне палягчэнне,

Вам добра здароўя,

Статку памнажэнне,

Ды з дзетак пацеху.

А я пайду сабе

Гаем пад гарою,

Дзе, бывала, калісь

Страчаўся з табою,

Дзе той крыж, той белы,

Дзе стаяў на той час

Стары дуб на горы,

Адкуль выглядаў я

Сваёй любай зоры.

Пайду той дарожкай,

Дзе калісь хадзіла

Праз хвойнік Васюцкі

Мая зорка міла

Да маёй сястрыцы.

Пайду я на замак,

Дзе і яна бывала.

Прайду на Паследы,

Там і яна гуляла.

Зайду і ў Карнеж,

Пайду развітаюсь

З рэчкаю і з гаем,

З горамі, руччамі,

І са ўсім тым краем,

Што яе гадае.

Бывайце здаровы

І вы, кветкі красны,

Што на вас дзівілісь

Яе вочы красны.

Пралескі і смолкі,

Звонкі і незабудкі,

Рамон, васілёчкі,

Вы ўжо забылі

Яе кары вочкі.

Вы, кветачкі любы,

Мне ж бо так ніколі

Яе не забыці.

1907