Хрыстаматыя беларускае літэратуры. ХІ век—1905 год/З камэд. Смал. сэмін./2

← З камэд. Смал. сэмін.

1. Селянін у споведзі П’еса Аўтар: Мануіл Базілевіч 1922 год

З „Камэдыі“ Марашэўскага →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Селянін на споведзі.

Прапануем да спампаваньня!

2. СЕЛЯНІН У СПОВЕДЗІ.

Сьвірыд. Ох’ці мне, Змітруче, усе то от детак!.. Толка кажуць: ідзі бацка к’ успаведзі, ты не разу в’ церкві не быв, — да і упіхнулі бацку, як’ дурня в’ церкву, кажі дзі, бацка, тоя, што поп’ будзіць казаць. Вот поп’ кажіть: „Ці быв ты хуть раз’ в’ усповедзі?“ — І я папу: „Ці быв’ ты хуть раз в’ усповедзі? — „Што ты, знать, нехряшчонік’?“ і г.д. Вот’ за тое поп’ на мене і моністы наложів’…

Зьмітрок (спамінаючы, як маліліся яго дзяды). Яны маліваліся по прастацкому, а не по пісмянному: … Слава Цябе, Господзі, сушчую, часнейшую, ізбранны воявода, радуйся нявеста, усі чіны манашескія, святая трапеза… і кала і двора, і скацінкі і шарсцінкі, алілуй нас’ да канца века. Амінь. І шарпні, Господзі, па душі і па целу, па жонкі і па дзеткам’, святое сягодні, святое і завтре.