Хрыстаматыя беларускае літэратуры. ХІ век—1905 год/Ф. Скарына/З кнігі «Апостал»
← З кнігі „Ісход“ | З кнігі „Апостал“ Прадмова Аўтар: Францішак Скарына 1922 год |
З „Малой падарожнай кніжкі“ → |
Іншыя публікацыі гэтага твора: Прадмова да «Апостала». |
З КНІГІ „АПОСТАЛ.“
1. З першага пасланьня Карынфам апостала Паўла: …Поздравуеть вас’ все собраніе церкві ясінское. поздравуеть вас’ о г̅д̅і много, Акіла і Пріс’кіла, с’ домашнею челедію своею. поздравують вас’ братія вся. целуйтеся друг’ друга, целованіем’ св̅т̅ым. целованіе моею рукою павлею…
2. Пасланьні[1]. Посланія: — Доконана е̅ сія кніга зовемая апостол’, еже замыкае в собе найпервей деянія апс̅т̅льская Потом’ посланіей св̅т̅ых’ апостол’, соборных седм’: — Таж’ епістол’ свт̅го павла 14: — Лета понароженіі нашего спасітеля іс̅а̅ хр̅с̅та сына божія. Тысешчнаго, Пятьсотаго, І двадесеть пятого. Месеца марта: — Прі держаніі наласкавшего господаря Жікгымонта Казіміровіча, Короля пол’ского. І велікого князя Літов’скаго, І рускаго, І жомоітьскаго І іных’. Во славном’ месте віленском’ выложена, і вытіснена. Працею і велікою піл’ностію. Доктора франціска скоріны с полоцка: — Богу во троіці едіному. І преч̅с̅той матері его маріі. со в’семі светымі ко чьті. І людем’ посполітым’ к’ доброму навченію: —
о гд̅і — а Госпаду, ўва ймя Госпада.
челедію — хатнімі (людзьмі).
свт̅ым — сьвятым.
е̅ — ёсьць.
епістол’ — пісьмаў.
ко чьті — к чэсьці.
людем посполітым — усяму народу.
- ↑ Прыклад друкаванага пісьма з гэтым тэкстам зьмешчан на стар. 23 „Гісторыі беларускае літэратуры“.
Гэты твор быў апублікаваны да 1 студзеня 1929 года і знаходзіцца ў грамадскім набытку ўва ўсім свеце, бо аўтар памёр, прынамсі 100 гадоў таму.