Хрыстаматыя беларускае літэратуры. ХІ век—1905 год/Царкоўна-славяншчына/З Тураўскага
← Царкоўна-славяншчына | З Тураўскага Рукапіс 1922 год Пераклад: Максім Гарэцкі |
Сьвятаславаў Ізборнік → |
Іншыя публікацыі гэтага твора: Тураўскае эвангельле. |
З Тураўскага[1].
(11 веку).
Ре̅ г̅ь к’ прішьд’шіім к’ немоу іюдеом’. сего раді мя о̅ць любіть яко аз’ полагаю д̅шю мою да пакы пріімоу ю. нік’то же в’зьметь ею от мене н’ аз’ полагаю о себе о власть бо імам’ положіті ю но власть імам’пакы пріяті ю сію заповедь пріят’ о̅ца моего распьря же пакы бысть в’ іюдеіх’ за словеса сі гла̅аху же мнозі отм ніх бес’ імать… |
Сказаў Госпад прыйшоўшым да яго юдзеям: за тое мяне любіць Ацец, што я аддаю душу (жыцьцё) маю, каб ізноў Знайці яе; ніхто ня возьмець яе ад мяне, але я сам кладу яе, бо маю ўладу аддаць яе і ўладу маю ізноў прыняць яе; гэткі загад дастаў я ад Ацца майго. Ад гэтых слоў ізноў была нязгода сярод юдзеяў. Шмат хто з іх казаў: чорт у ім. |
- ↑ Прыклад пісьма з гэтым тэкстам зьмешчан на стр. 7 „Гісторыі беларускае літэратуры“.
Арыгінал: | Гэты твор быў апублікаваны да 1 студзеня 1929 года і знаходзіцца ў грамадскім набытку ўва ўсім свеце, бо аўтар памёр, прынамсі 100 гадоў таму. |
---|---|
Пераклад: | Гэты твор знаходзіцца ў грамадскім набытку ў краінах, дзе тэрмін аховы аўтарскага права на твор складае 70 гадоў або менш. Гэты твор не абавязкова ў грамадскім набытку ў ЗША, калі ён быў апублікаваны там цягам 1927—1964 гадоў. |